porywczy

porywczy
porywczy {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. IIb {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przejawiający skłonność do gwałtownych reakcji, niepohamowany w uzewnętrznianiu silnych emocji': {{/stl_7}}{{stl_10}}Porywczy małżonek. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'nagły, niespodziewany, niepohamowany, wybuchowy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Porywczy charakter. Porywcze reakcje. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • porywczy — 1. «skłonny do gwałtownych reakcji; łatwo wybuchający gniewem, unoszący się, popędliwy, nieopanowany, impulsywny» Porywcza dziewczyna. Porywcza natura. 2. «świadczący o czyjejś porywczości; gwałtowny, niepohamowany; nagły, raptowny» Porywczy ruch …   Słownik języka polskiego

  • gorący — 1. Gorąca głowa; gorący umysł «człowiek porywczy, popędliwy, pełen zapału, łatwo się entuzjazmujący»: (...) potrafił ostudzić gorące głowy i nie dopuścić do zamieszek naruszających podpisany traktat pokojowy. Z. Teplicki, Indianie. 2. Ktoś w… …   Słownik frazeologiczny

  • wzejść — 1. pot. Ktoś wschodzi, wyrasta, gdzie go nie posieją, nie posiali (nie posieli) «ktoś zjawia się tam, gdzie się go nie spodziewają lub nie jest pożądany, potrzebny»: Starszy był taki porywczy i ciekawski, że wyrastał tam, gdzie go nie posiali:… …   Słownik frazeologiczny

  • wschodzić — 1. pot. Ktoś wschodzi, wyrasta, gdzie go nie posieją, nie posiali (nie posieli) «ktoś zjawia się tam, gdzie się go nie spodziewają lub nie jest pożądany, potrzebny»: Starszy był taki porywczy i ciekawski, że wyrastał tam, gdzie go nie posiali:… …   Słownik frazeologiczny

  • choleryk — m III, DB. a, N. cholerykkiem; lm M. cholerykycy, DB. ów «człowiek porywczy, gwałtowny, o usposobieniu impulsywnym, wybuchowym, o szybkich i silnych reakcjach uczuciowych (typ temperamentu według klasyfikacji Hipokratesa); impetyk, raptus» ‹z łac …   Słownik języka polskiego

  • gniewliwy — gniewliwywi 1. «skłonny do gniewu, porywczy, kłótliwy» Ktoś stał się gniewliwy, nieopanowany. 2. «wyrażający gniew, wywołany gniewem; gniewny» Gniewliwe głosy, wypowiedzi …   Słownik języka polskiego

  • gwałtowny — gwałtownyni, gwałtownyniejszy 1. «impulsywny, porywczy, wybuchowy» Gwałtowne usposobienie. Był gwałtowny, nie umiał panować nad sobą. 2. «mający znaczne natężenie; burzliwy, namiętny, żywiołowy» Gwałtowna ulewa. Gwałtowny płacz. Unikać… …   Słownik języka polskiego

  • hałaburda — m odm. jak ż IV, CMs. hałaburdardzie; lm M. hałaburdady, DB. hałaburdadów przestarz. «awanturnik, zawadiaka, krzykacz» Porywczy, sławny hałaburda. Poskromić hałaburdę. ‹ukr.› …   Słownik języka polskiego

  • impetyk — m III, DB. a, N. impetykkiem; lm M. impetykycy, DB. ów przestarz. «człowiek (mężczyzna) gwałtowny, porywczy, wybuchowy» Mieć temperament, usposobienie impetyka. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • impulsywny — impulsywnyni, impulsywnyniejszy 1. «ulegający impulsom, żywo i pośpiesznie reagujący na bodźce; pobudliwy, porywczy, gwałtowny» Impulsywny charakter. Impulsywna odpowiedź. Impulsywni ludzie. Człowiek impulsywny w działaniu. 2. «odbywający się,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”